Zicht op het Ignatiuscollege, Stoepert, Sittarderweg, Kattebeek en Houthemerweg vanaf het rotspark, 30-er jaren
Links het voetbalveld van VV Valkenburg (de Valken) in 1934 werden de Rode duivels kampioen van Nederland !
Wij zouden geneigd zijn onder bovenstaande illustratie te schrijven: Het mooist gelegen voetbalveld van Nederland. Want werkelijk fraai zijn de terreinen van H. F. C, H. V. V., Vitesse enz., maar een voetbalgrond, als hierboven afgebeeld, is een waar dorado. Wie de gelukkige bespeelster is van dit veld? De V. V. Valkenburg! Het terrein is gelegen aan den Houthemerweg in het schoone Limburgsche plaatsje. De foto werd genomen vanaf het balkon van het bekende Hotel Prinses Juliana. Op den achtergrond ziet men het beroemde rotspark, waarin het openlucht-theater gelegen is. Midden tusschen het geboomte aanschouwt men het restaurant, terwijl links de tennisbanen zichtbaar zijn. In deze Illustratie zijn gewis natuur en sport vereenigd.
http://www.delpher.nl/nl/tijdschriften/view?identifier=dts%3A1673040%3Ampeg21%3A0005&query=&coll=dts
Volendam voor de tweede maal door de Zuid-Limburgers geklopt. Valkenburg—Volendam 1-0 Een gelukkige zege
Op zeer gelukkige wijze is het den Valken gelukt de Volendammers ten tweeden male er onder te houden.
Valkenburg heeft ook gisteren de overwinning behaald op de Volendammers en hiermede beslag gelegd op het landskampioenschap. Een fraaie prestatie van De Valken. Drie overwinningen in successie, na een zeer zware competitie, het getuigt van de kracht en het doorzettingsvermogen van de kranige Zuid-Limburgsche ploeg.
In technisch opzicht stond de westelijke ploeg Ter boven de zuidelijke, maar het enthousiasme van de laatste bracht de overwinning. Maar het korte spel der Volendammer voorhoede bracht ettelijke kansen om zeep en waar de Valkenburg-backs hierop een goeden kijk hadden, bracht hun overwicht niet de gewenschte doelpunten. Het eenige doelpunt uit den wed- Strijd komt op rekening van keeper Lindeboom. Een vijf en twintig-honderd toeschouwers hadden zich om de lijnen geschaard als de heer Ariens laat beginnen. De Bont krijgt al spoedig een kans, maar zijn schot gaat juist over. Beide doelen komen dan om beurten in gevaar, maar de verdedigers blijven meester van het terrein. Paternot lost een hard schot, dat Lindeboom evenwel houdt. De eerste corner komt voor het Valken-doel, maar de Pooyer kopt over. De aanvallen der gasten zijn prachtig opgezet, maar voor doel is het mis. Prevoo redt eens Op de doellijn, waarna de bal weer naar de andere zijde verhuist, waar Peters een opgelegde kans mist. Een snelle uitval van Volendam brengt het Valkendoel in gevaar, maar het tamme schot van de Pooyer gaat naast. Even later doet deze speler het beter, maar thans is het Heydendaal die keurig redt. Uit een corner wordt dan een boogschot gelost op het Volendam-doel. Lindeboom laat het leder vallen zoodat Paternot maar voor het intrappen heeft. (1—0). Na de thee zijn de Volendammers het meest in den aanval, doch Heydendaal verdedigt zijn doel op keurige wijze. Eenige schoten van de Bont en Pooyer maakt hij onschadelijk. Steeds komen de wijdbroeken, gesteund door hun goede middenlinie, terug, maar zij kunnen geen succes boeken. Lindeboom redt eens door op het juiste moment uit te loopen. Even voor het einde verrichtte Heydendaal nog een paar mooie safes. o.a. door een goeden in den hoek geplaatsten kopbal van Smit op fraaie wijze te keeren, waarna het einde komt. De Valkenburgers kregen iets meer dan ze verdienden. Een gelijk spel hadden de gasten zeker verdiend.
De Tijd 11-06-1934:
Eerste klas. VALKENBURG—VOLENDAM 1-0
EEN SPANNENDE WEDSTRIJD.
Het is beslist! De hooge eeretitel van den I.V.C.B. is terecht gekomen in het Geulstadje. Proficiat, roode duivels. Aan jullie hard werken is dit resultaat te danken. Ja, ze hebben er voor gevochten, gevochten als leeuwen. Na het uit vorm zijn tegen S.D.O.U.C. verleden Zondag, hield zich menig Valkenburg supporter het hart vast voor de zoo belangrijke wedstrijd tegen Volendam. Alleen de spelers niet. Die waren bezield met den wil om te winnen en ze hebben gewonnen al is het dan ook maar met het eenige doelpunt dat er gefabriceerd werd. De aalvlugge Paternotte was de maker waarmee hij het landskampioenschap in Valkenburg bracht. Er was spanning aan den Houthemerweg! En het resultaat was niet met zekerheid te zeggen, voordat het eindsignaal klonk. Als nu Zondag a.s. nog in Ulft gewonnen wordt zijn de Valken ongeslagen landskampioen. Een schitterender resultaat is welhaast niet mogelijk. De wedstrijd werd door een record aantal toeschouwers bijgewoond. We schatten de kijklustigen zoowat op een kleine drie duizend. De leiding was ta handen van scheidsrechter Ariëns, die zich uitstekend van zijn taak heeft gekweten. Na een bloemenhulde door Valkenburg wordt begonnen.
Hoffman wint den toss en speelt eerst tegen de hinderlijke zon in. Th. Bond brengt de bal aan t rollen en direct ondernemen de wijdbroeken den eersten aanval. Jonk schiet echter juist over. Een Valkenburg aanval wordt door Wolfs achter geschoten. Een gevaarlijk missen van de back defensie wordt hun bijna noodlottig. Koning schiet evenwel naast. Dan komt de thuisclub meer in den aanval en de Volendam achterhoede moet telkens ingrijpen. De wedstrijd is spannend en vlug. Nu is het heiligdom van Heydendaal in gevaar, terwijl even later Lindeboom handelend moet optreden. De achterhoeden houden evenwel voorloopig stand. Beenen doet enkele gevaarlijke dingen, waarvan de wijdbroeken niet weten te profiteeren. Dan volgen enkele keurige aanvallen der Zuidelijken. Hol zet mooi voor, maar Paternotte kopt juist over. De Noorderlingen forceeren dan de eerste hoekschop die niets oplevert. Aan de overzijde gaat een mooie kans door buitenspel van Peters verloren. Prevoo, de Valk rechtshalf werkt uitstekend. Even later redt Leenen schitterend. De voorhoede der wijdbroeken is voor doel de kluts kwijt, waardoor succes uitblijft. Koning kopt eenmaal over. Peters mist dan een prachtkans door vrij voor doel neg naast te schieten. Dan forceert de thuisclub de eerste hoekschop. Lindeboom werkt onvoldoende weg en het is Paternotte die hiervan dankbaar weet te profiteeren door den bal ta het net te jagen, 1-0. Groote vreugde bij de talrijke Valkenburg supporters. Er is dan ruim een half uur gespeeld. Van den aftrap trekt Volendam ten aanval. Het schot dat volgt gaat juist over. Valkenburg houdt het beste van het spel. Hol schiet keihard in het zijnet. Jonk valt bij Volendam uit en wordt vervangen.
De thuisclub blijft domineren. Een hoekschop te het resultaat, die Koning wegkopt. Heydendaal verricht aan den anderen kant subliem werk als hij den bal voor enkele Volendammers wegkaapt. Spoedig hierna is het rusten.
Na de thee trekt Volendam direct ten aanval. Een misverstand in de Valkenburg verdediging wordt hun bijna noodlottig. Bond schiet echter over. Dan trekken de Zuidelijken weer ten aanval. Peters schiet ta het zijnet. De Valken blijven domineeren. Dan ontwikkelt Volendam een geweldig offensief waardoor de wedstrijd aan spanning wint. Heydendaal moet enkele malen handelend optreden wat hij op sublieme wijze doet. De wijdbroeken zetten alles op alles evenwel de Valkenburg verdediging, uitstekend bijgestaan door de halflinie slaat alle aanvallen af. De thuisclub forceert een hoekschop die Lindeboom vangt. Uit een Volendam aanval schiet Poojer rakelings naast. De Oranje-hemden forceeren weer een hoekschop die v. d. Boren uitstekend wegkopt. De aanvallen der wijdbroeken worden onderschept door Prevoo, v. d. Boren en Rings die de wijdbroeken geen schijn van kans geven terwijl ta laatste instantie Heydendaal voor de rest zorgt. Een corner op het Valkenburg doel wordt prachtig ingekopt, maar Heijdendaal reds even subliem. De Zuidelijken gaan dan verdedigen. De wijdbroeken ondernemen nog enkele aanvallen echter zonder resultaat. Onder groote spanning komt het einde met een kleine maar verdiende Valkenburg overwinning.
DE FEESTSTEMMING
Bij een wedstrijd, vooral wanneer het in alle ernst gaat om het kampioenschap, komt het dikwijls voor een zeer belangrijk deel aan op den man, die zich te bemoeien heeft met wat „drum und d’ran hängt”. In dit verband, mogen we, nu Valkenburg met succes den kampioenswedstrijd speelde — zij het de officieuze —, niet vergeten, het werk van den voorzitter dhr. Gé van Kempen, die zoo voortreffelijk dit hoogtepunt van het nationaal voetbalseizoen, in R.K. verband, met zijn helpers, voorbereidde en regelde, en die dezen grootschen sportdag voor Valkenburg leidde tot een glorieus eind, zoodanig, dat gansch Valkenburg de gunstige lotgevallen van zijn elftal méébeleefde met veel spanning, geestdrift, en tenslotte, feestvreugde. Het begon al, toen de Volendammers zaterdagavond in Valkenburg aankwamen onder leiding van hun burgemeester dhr. Kolfschoten. Er werd gesoupeerd en met de Zuiderlingen zeer vlot „Bruderschaft” gesloten, en Zondag, na den wedstrijd, dus zelfs nadat Volendam van de kwieke Limburgers had verloren, leefde het enthousiasme van de Volendammers voor de gastvrijheid van hun sportbroeders uit het Zuiden steeds meer op. Ook na den wedstrijd — en dit teekent de sportiviteit der Volendammers, werd nog gezongen door de wijdbroeken, er werd hartelijk afscheid genomen, en toen, na vele liederen, de Valkenburg-voorzitter de Volendammers in hun autobus tot buiten de gemeente begeleidde, was de sportbroederschap voor goed bezegeld, en Valkenburg heeft aan de Volendammers de meest prettige sportieve herinnering, die zich denken laat. Natuurlijk bleven de Valkenburgsche spelers nog lang met hun bestuur in vroolijke stemming bijeen. Nog eén wedstrijd in Ulft! Valkenburg zal er opnieuw alles op alles zetten. En als we het beleven, dat daar Valkenburg als ongeslagen kampioen uit den strijd terugkeert, dan wordt m het Geuldorp het kampioensfeest georganiseerd op een wijze, zooals men dit alleen ta Valkenburg kent. En Valkenburg mag dit doen met recht en reden, want er is gevochten om het kampioenschap, dat Volendam den Zuiderlingen blijkbaar graag gunde, getuige de warme hartelijkheid waarmee dit gezelschap Noorderlingen — waarschijnlijk tot hun leedwezen en in de hoop, er nog eens terug te keeren — van Valkenburg scheidde. Honderden Valkenburgers hebben de geestdriftige voetballers uit het Noorden van harte een tot weerziens toegeroepen.
Limburger koerier 11-06-1934
